Przyczyny wypadania włosów są różne. Należy zacząć od tego, że utrata włosów jest zjawiskiem naturalnym — dziennie wypada około 50-100 włosów.
Problem pojawia się, gdy zauważamy symptomy nadmiernego wypadania włosów, czyli na przykład po przebudzeniu widzimy dużą ich ilość na poduszce lub zatykają odpływ wanny czy prysznica.
Częstą przyczyną jest łysienie androgenowe — wypadanie włosów spowodowane przez dihydrotestosteron oddziałujący na mieszki włosowe. Najczęściej widzimy to w kątach głowy („zakolach”) i u szczytu głowy. Problem ten występuje zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, u których dochodzi do zaburzeń hormonalnych.
Przerzedzenie włosów następuje też przez inne zaburzenia hormonalne, m.in. kortyzolu i hormonów tarczycy, zwłaszcza w zapaleniu tarczycy Hashimoto. Występuje w okresie menopauzy i ciąży.
Może wynikać z nieodpowiedniej diety (przez niedobór witamin), ekspozycji na stres i niedostatecznej ilości snu. Rolę odgrywa też niewłaściwa pielęgnacja i czesanie włosów w uszkadzający je sposób.
Wypadające włosy są istotnym źródłem dyskomfortu. Nie zawsze da się też wyeliminować źródło utraty włosów — często leczenie łysienia nie daje wystarczających efektów. Proponujemy nowoczesne zabiegi medycyny estetycznej o udowodnionej skuteczności.
Jest wiele przyczyn wypadania włosów i ustalenie pierwotnej bywa problematyczne. Często jednak ma podłoże hormonalne. Wypadanie włosów u mężczyzn zwykle przebiega na tak zwanych zakolach i czubku głowy. Postępuje naturalnie z wiekiem i wynika z ekspozycji na testosteron — często jego poziom jest zbyt wysoki. U kobiet taki problem także może wystąpić — wiele kobiet zmaga się z łysieniem androgenowym, które może być związane ze zbyt wysokim poziomem testosteronu lub nadmierną wrażliwością receptorów w mieszku włosowym na ten hormon przy jego prawidłowym poziomie.
U kobiet występują też inne zaburzenia skutkujące nadmierną utratą włosów — okres menopauzy, hiperprolaktynemia, zróżnicowane schorzenia hormonalne, okres połogu, odstawienie tabletek antykoncepcyjnych.
Wiele osób obserwuje u siebie słabe lub silne wypadanie włosów. Przyczyny tego problemu są różne; na tej zasadzie też się klasyfikuje rodzaje łysienia. Najczęściej występujące z nich wymieniamy poniżej:
Ze względu na to, że łysienie występuje w przebiegu niektórych chorób, pierwszym krokiem, by stymulować wzrost włosów i zapobiegać ich wypadaniu jest wyleczenie choroby pierwotnej. Diagnozuje się więc choroby tarczycy, choroby skóry, zaburzenia układu dokrewnego, także niedobory (może wynikać m.in. z niedoboru żelaza, niedoboru witamin z grupy B, niedoboru minerałów takich jak cynk). Częstą przyczyną jest choroba autoimmunologiczna Hashimoto, której nie zdiagnozuje dermatolog, a endokrynolog. Czasem kobietom wypadają włosy ze względu na odstawienie środków antykoncepcyjnych — wówczas zwykle trzeba do nich powrócić. Sprawdza się także, czy włosy wypadające bez konkretnej przyczyny nie są osłabione z powodu przyjmowanych leków — to częsty skutek uboczny.
Jeśli nie w tym tkwi przyczyna defektu, sprawdza się, czy dieta jest wystarczająco bogata w składniki odżywcze przydatne skórze głowy, czy nie występują reakcje alergiczne, czy problemem jest stylizacja włosów (w tym częste farbowanie). Lepiej dobrane kosmetyki, masaż skóry głowy, dieta bogata w witaminy i biotynę (np. nabiał, soja, produkty pełnoziarniste), ograniczenie ekspozycji na silny stres czy promienie UV może przynieść dobre rezultaty. Dermatolog może pomóc w opanowaniu właściwej pielęgnacji włosów.
Jeśli włosy stają się coraz słabsze i rzadsze mimo podjętych działań i proces łysienia nie ustaje, wdraża się leczenie farmakologiczne lub zabiegi medycyny estetycznej.
To przede wszystkim oględziny (pomocne jest badanie trichoskopowe — wykonujemy je w The Clinic). Następnie dermatolog zaleci wykonanie poszczególnych badań — zwykle hormonalnych i pod kątem niedoborów. Zdarza się, że opiekę nad pacjentem musi przejąć czasowo endokrynolog lub ginekolog-endokrynolog.
Konieczne jest zdiagnozowanie, jaki proces w mieszkach włosowych został zaburzony. Ustalenie pierwotnej przyczyny jest priorytetem. Następnie stosuje się suplementację (m.in. biotynę, cynk, wybrane witaminy). Pomocny jest także skrzyp polny. Skóra głowy wymaga nawilżania i poprawy ukrwienia. Dermatolog może przepisać doustne środki lub zalecić stosowanie wcierek na powierzchnię skóry stymulujących odrost włosów.
Gęstość włosów, ich kondycja i wypadanie są w dużym stopniu warunkowane genetycznie, podobnie jak kolor włosów zależy od naszych przodków. U osób genetycznie predysponowanych może wystąpić osłabienie włosów, łysienie i inne problemy bez konkretnej etiologii lub przez schorzenia, które często są także warunkowane przez podłoże genetyczne.
Tak, stres wyraźnie wpływa na kondycję włosów, w tym ich wypadanie.
Zalecamy konsultację z lekarzem dermatologiem. Trycholog nie jest lekarzem. Jego konsultacja może być pomocna, jednak nie może wypisać leków.
Problem z wypadającymi włosami można stwierdzić dopiero wtedy, gdy są to znaczne ilości przekraczające 50-100 włosów dziennie — czyli gdy podczas czesania bądź mycia włosów na rękach czy szczotce pozostają ich garści.
Nie da się tego stwierdzić bez oględzin lekarskich. Różne choroby hamują wzrost włosów i prowokują ich wypadanie. Są to zarówno poważne problemy zdrowotne sygnalizujące procesy nowotworowe, jak i częste używanie prostownicy czy dieta uboga w witaminy z grupy B.
W tym kontekście przywołuje się nowotwory skóry: raka podstawnokomórkowego i kolczystokomórkowego. Może wystąpić też w innych nowotworach.
Istotne są tu hormony tarczycy (TSH, FT3, FT4, przeciwciała anty-TPO) oraz hormony płciowe (estradiol, prolaktyna, progesteron, androstedion, testosteron, DHEA-S), także kortyzol.
Tak, może wynikać z nowotworów, zwykle nowotworów skóry. Nie należy jednak diagnozować się samodzielnie — zalecamy konsultację lekarską i stopniowe eliminowanie możliwych przyczyn.
U zdrowych osób naturalny proces wypadania włosów obejmuje 50-100 włosów dziennie.
W ciąży zwykle mamy do czynienia z poprawą kondycji włosów. Może jednak nastąpić także zjawisko ich utraty. Zwykle o wypadaniu włosów mówimy w okresie połogu i po nim.
W wyniku spadku poziomu estrogenów około 3-4 miesięcy po porodzie mogą pojawić się osłabione włosy i problem ich wypadania. Trwa zwykle kilkanaście tygodni, ale może przekroczyć rok.
