Collaboration, work enquires or just say hello.你好もしもし.hola.
London
+) 22 256 7890
architecture@hub.com
Find Us
290 Maryam Springs 260,
Courbevoie, Paris, France
Rumień na twarzy – objawy, przyczyny, leczenie
Zmiany naczyniowe tworzące rumień mogą być zarówno sygnałem poważnych zmian w organizmie, jak i niegroźnych predyspozycji prowokowanych czasem dietą czy stylem życia. W The Clinic prowadzimy leczenie z wykorzystaniem medycyny estetycznej.
Czym jest rumień na twarzy?
Rumień na twarzy to zaczerwienienie — rozlane lub skoncentrowane — wywołane przez poszerzone naczynia krwionośne. Inne objawy rumienia to wrażenie ściągnięcia i pieczenia skóry. Naczynka mogą być rozszerzone trwale lub przejściowo.
Zazwyczaj stanowi defekt kosmetyczny — częsty i prowokowany przez takie czynniki jak wysiłek fizyczny czy doświadczanie silnych emocji bądź stres. Często występuje u pacjentów z I i II fototypem skóry, jest powszechniejszy u kobiet. Poszerzone naczynia krwionośne mogą występować także pod wpływem zróżnicowanych kosmetyków, a nawet żywności.
Leczeniem rumienia na twarzy może zając się dermatolog. Zachęcamy do zasięgnięcia porady dermatologa, a następnie wykonania odpowiednich badań, które zapewnią, że nie zachodzą groźne czynniki determinujące powstanie czerwonych plam — przede wszystkim toczeń rumieniowaty.
Zabiegi na rumień na twarzy
Niezależnie od przyczyny powstawania rumienia na twarzy istnieją skuteczne metody jego leczenia. Zaleca się gruntowną diagnostykę, a następnie zastosowanie odpowiednich technologii medycyny estetycznej. W The Clinic proponujemy:
Rodzaje rumieni na twarzy
Zlokalizowany na twarzy rumień może wyglądać inaczej w zależności od tego, jaka jest przyczyna jego powstania. W medycynie wyróżnia się liczne jego typy, których diagnostykę może przeprowadzić lekarz dermatolog. Wymienia się między innymi:
- rumień wielopostaciowy,
- rumień różowaty — w tym wypadku pokazują się także wykwity grudkowe i krostkowe, w ciężkich przypadkach może dojść do zmian przerostowych nosa,
- rumień kontaktowy,
- rumień posterydowy,
- rumień w kształcie motyla,
- rumień łojotokowy,
- rumień zakaźny,
- i inne rodzaje — zależnie od przyczyny rumień może wyglądać inaczej, co też ułatwia diagnostykę schorzenia pierwotnego, jeśli wynika z choroby, a nie osobniczych predyspozycji.
Rumień na twarzy — objawy
Rumień na twarzy widoczny jest poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych, czego efektem jest zaczerwienienie na skórze. Może mieć charakter przejściowy (i pojawiać się tylko pod wpływem czynników zewnętrznych) bądź utrwalony. Klasyczne symptomy to:
- zaczerwienienie skóry,
- uczucie pieczenia,
- wrażenie ściągnięcia skóry,
- uczucie kłucia,
- mogą się pojawić także symptomy, które ułatwią diagnostykę choroby pierwotnej — np. z trądzikiem różowatym pojawiają się krostki, a przy łojotokowym zapaleniu skóry stany zapalne i zmiany przypominające „łuskę”.
Rumień na twarzy przyczyny
Rozszerzenie naczyń krwionośnych powodujące powstanie zmian rumieniowych może wynikać z choroby lub nie mieć jednoznacznej przyczyny. Często zaczerwienienia wynikają z indywidualnej skłonności. Diagnostyka jest istotna. Przyczyny rumienia to:
- predyspozycje genetyczne,
- osobista skłonność,
- nadciśnienie tętnicze,
- trądzik różowaty,
- toczeń rumieniowaty — w tym wypadku występuje charakterystyczny rumień w kształcie motyla,
- stany zapalne skóry,
- dieta bogata w ostre przyprawy i produkty z histaminą,
- reakcja na stosowane kosmetyki,
- zaburzenia hormonalne,
- menopauza,
- niektóre przyjmowane leki — np. z problemem rumienia zwłaszcza po spożyciu alkoholu zmagają się pacjenci przyjmujący leki z takrolimusem,
- atopowe zapalenie skóry,
- łojotokowe zapalenie skóry.
FAQ
Najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi
Rumień na twarzy zwykle występuje na policzkach i nosie. Zmiana może być delikatna lub intensywna. Jeśli kształt zaczerwienienia przypomina motyla, konieczne jest wdrożenie diagnostyki tocznia rumieniowatego.
Zmiany rumieniowe mogą wynikać ze schorzeń, dlatego w pierwszej kolejności podejmuje się diagnostykę. Jeśli przyczyną jest np. trądzik różowaty czy zaburzenia hormonalne, leczy się chorobę pierwotną. Jeśli tak nie jest, wdraża się odpowiednią profilaktykę, by zatrzymać rozwój defektu (np. odstawienie alkoholu). Dermatolog może zalecić stosowanie zróżnicowanych maści. Najskuteczniejszym sposobem są zabiegi zamykania naczynek.
Zaznaczmy, że zwykle rozszerzone naczynia krwionośne i powstawanie zaczerwienień nie ma konkretnej etiologii. W większości przypadków jest to tylko defekt kosmetyczny. Pacjenci mogą jednak z jego powodu odczuwać duży dyskomfort; ponadto przeprowadzenie diagnostyki jest istotne dla wykluczenia potencjalnie poważnych problemów zdrowotnych. Jeśli nie da się ustalić bądź zniwelować źródła rumienia, można go skutecznie leczyć. Najlepsze efekty dają technologie medycyny estetycznej, które likwidują go na długi czas i przynoszą szybkie efekty. Oprócz tego stosuje się zróżnicowane maści.
W profilaktyce nadmiernego poszerzania się naczynek krwionośnych warto wystrzegać się spożywania alkoholu, gorących kąpieli i pikantnych potraw. Odradza się także palenie papierosów, ważne jest stosowanie kremów przeciwsłonecznych z wysokim filtrem, unikanie nadmiernych ilości kawy czy herbaty, a także produktów z histaminą takich jak sery pleśniowe czy łosoś. W powstawaniu rumienia rolę odgrywa także stres i indywidualna odporność na niego, podobnie jak osobista reakcja na doświadczanie silnych uczuć. Ponadto może tworzyć się na skutek ekspozycji na zimno.
Czynniki genetyczne odgrywają rolę w powstawaniu rumienia. Dotyczy to zarówno chorób pierwotnych, jak i indywidualnych predyspozycji.
Dermatolog jest tym lekarzem, który powinien wprowadzić odpowiednie leczenie. Rumień może jednak wynikać z czynników niewynikających z chorób skóry, dlatego diagnostyka jest istotna, by ustalić przyczynę — może wymagać konsultacji z lekarzami innych specjalizacji, m.in. lekarzem chorób wewnętrznych czy endokrynologiem.
Rumień na twarzy może być wywołany przez różne choroby. Pojawia się w przebiegu trądziku różowatego, łojotokowego zapalenia skóry, atopowego zapalenia skóry i innych schorzeń. W leczeniu rumienia istotne jest wykluczenie tocznia rumieniowatego — jednej z chorób autoimmunologicznych, wymagających specjalistycznego leczenia.
W ciąży może wystąpić rumień zakaźny wywołany przez parwowirusa. Może prowadzić do poronienia i wymaga opieki lekarskiej.
Rumień na twarzy niemowlaka to powszechne zjawisko. Nie wymaga leczenia. Nie pozostawia trwałych uszkodzeń tkanek ani blizn.
Skuteczne leczenie rumienia na twarzy jest trudne i zwykle niemożliwe bez specjalistycznych środków i zabiegów, jednak pomocne są wyciągi roślinne — np. z zielonej herbaty, arniki górskiej, miłorzębu japońskiego, ruty zwyczajnej czy kasztanowca zwyczajnego. Ważna jest bariera hydrolipidowa skóry — na czynniki fizyczne uodparniają ceramidy.
Warto suplementować witaminę E, C, K, B3 i B5.
